ارزیابی بهبود راندمان انتقال و توزیع آب کشاورزی در کانال های اصلی آبیاری با بهره گیری از راهکارهای پوشش دار کردن و اتوماسیون

تلفات ناشی از تراوش و بهره برداری دو عامل اصلی کاهش راندمان انتقال و توزیع آب کشاورزی در کانالهای اصلی آبیاری میباشد. این پژوهش به بررسی میزان تاثیر دو راهکار پوشش کانال و خودکارسازی بهرهبرداری در کاهش میزان تلفات در بخشی از کانال خاکی اصلی شبکه آبیاری مغان پرداخته است. مدلسازی نشت قبل و بعد از پوشش کانال با استفاده از مدل کالیبره شده Seep/w و مدلسازی بهره برداری توسط سامانه کنترل خودکار متمرکز پیشبین (MPC) انجام شد. نتایج مدلسازی نشت نشان داد که توانایی آن در کاهش تلفات نشت در حدود % 10 است. همچنین ارزیابی وضعیت بهرهبرداری کانال قبل و بعد از اتوماسیون مشخص کرد که سامانه کنترل خودکار علاوه بر کاهش %15 تلفات بهره برداری، فرآیند تحویل را بهبود داده است. با توجه به محدودیتهای مالی در پیادهسازی پروژه های مدرنسازی شبکه های آبیاری، به کارگیری هر کدام از دو راهبرد پیشنهادی بسته به پتانسیل هر راهبرد در جهت بهبود راندمان توصیه میگردد

Keywords:

تلفات انتقال و توزیع , کانال اصلی آبیاری , مدل سازی نشت , خودکارسازی