بررسی رابطه هوش هیجانی با فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان امام خمینی (ره) شهر بروجرد

فشارهای شغلی در دراز مدت باعث تحلیل مقاومت بدنی و روان شناختی آدمی شده و در نهایت به فرسودگی منتهی می شود. هوش هیجانی با مدیریت عواطف و احساسات کارکنان و تسهیل تبادل احساسات مثبت بین آنان از اثرات منفی فشارهای شغلی کاسته، آنان را در برابر فرسودگی زود هنگام مقاوم می سازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی با فرسودگی شغلی پرستاران بوده است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستاران بیمارستان امام خمینی (ره) شهر بروجرد بود که از این تعداد 87 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای سنجش هوش هیجانی از پرسشنامه بار- آن و برای سنجش فرسودگی شغلی از پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (تعیین میانگین، انحراف معیار و ترسیم نمودارها) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن) در سطح معنی داری P> 0/01 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و فرسودگی شغلی پرستاران شهر بروجرد ارتباط معناداری وجود دارد و هوش هیجانی به میزان قابل توجهی میزان فرسودگی شغلی پرستاران را تبیین میکند. با استناد به یافته های بدست آمده میتوان بیان داشت برای ارتقاء صلاحیت های حرفه ای و کاهش فرسودگی شغلی پرستاران، میتوان به افزایش هوش هیجانی در آنان توجه مضاعفی مبذول داشت.

Keywords:

فرسودگی شغلی , هوش هیجانی , پرستاران