اولویت بندی عوامل استرس شغلی با استفاده از روش AHP فازی

مقدمه : مفهوم استرس که ریشه در پزشکی و روانشناسی دارد، اولین بار به وسیله تحقیقات کانون در ارتباط با پاسخ های فیزیولوژیکی به استرس شکل گرفت و در نیمه دوم قرن بیستم نیز محققان به بررسی استرس در روانشناسی بالینی و روانشناسی اجتماعی پرداختند .استرس شکاف تجربه شده بین تقاضاهای محیط و ظرفیت ها و قابلیت ها فردی است پژوهشگران استرس را به عنوان وجود پاسخهای جسمانی و احساسی مضری که زمانیکه احتیاجات شغل با تواناییها، منابع و یا نیازهای کارمند یا کارگر مطابقت ندارد، تعریف کرده اندعوامل استرس شغلی: تقاضا ، کنترل ، حمایت مسیولان ، حمایت همکاران ، ارتباط ، نقش ، تغییرات.هدف : توسعه مطالعات مربوط به اولویت بندی عوامل استرس شغلی به روش AHP فازی است. و باتوجه به توانمندی جامعه در فراهم نمودن آن ، پرداخته است. امید است نتایج تحقیقات ارایه شده در این مقاله راهگشایی در جهت سیاست گذاری های کلان و به دنبال آن ، کاهش آمار استرس شغلی باشد.روش و ابزار : با طراحی و توزیع پرسشنامه و انجام تحقیقات میدانی ، اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده و به وسیله نرم افزار AHP فازی تحلیل شده است.نتایج : شاخص های تقاضا و حمایت همکاران بالاترین شکاف موزون را دارا هستند و بالاترین توانایی بهبود متعلق به شاخص های حمایت مسیولان و نقش است و شاخص های کنترل ، ارتباط و تغییرات نسبت به دیگر شاخص های تاثیرگذار بر استرس شغلی نه از شکاف موزون بالایی برخوردارندنتیجه گیری : باتوجه به نتایج به دست آمده از تحقیقات ، کشور با توجه به اینکه توانمندی خوبی برای جلوگیری از استرس شغلی دارد و می تواند با برنامه ریزی و وضع قوانین درست و کاربردی از استرس شغلی جلوگیری کرده و بهروه ری کارمندان را افزایش دهد.

Keywords:

اسرس شغلی , اولویت بندی , , مدلAHP فازی , شهر تهران