کاهش مصرف آب و تولید پساب در یک پالایشگاه ذرت با استفاده از فناوری پینچ آبی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,044

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_357

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

Abstract:

در سالهای اخیر به دلیل توسعه اقتصادی و صنعتی، میزان تقاضا برای مصرف آب در صنایع مختلف افزایش یافته کهاین افزایش تقاضا در کنار محدود شدن منابع آبی، اهمیت مدیریت پایدار مصرف را بیش از پیش مشخص نموده است.صنایع غذایی همواره یکی از آببر ترین بخشهای صنعتی محسوب شده که مصرف بالای آب از یک سو و حجم زیادپساب از سوی دیگر معضلات بسیاری را برای این صنایع بوجود آورده اند. یکی از رایجترین روشهای کاهش مصرفآب و تولید پساب در واحدهای صنعتی، بازیافت آب بوده که به دو رویکرد الف) استفاده مجدد مستقیم، ب) احیا-استفاده مجدد تقسیم می شود. نحوه پیاده سازی هر یک از این رویکردها و یا استفاده ترکیبی از آنها تحت عنوانمسئله سنتز شبکه آب شناخته شده که در نهایت به اصلاح شبکه آب و پساب واحد صنعتی منتهی می شود. برایحل این مسائل دو رویکرد کلی وجود دارد. الف) فناوری پینچ آبی و ب) بهینه سازی ریاضی. فناوری پینچ آبی معمولابه مسائلی محدود می شوند که در آنها یک آلاینده، محدود کننده استفاده مجدد آب در فرآیندهای مختلف میباشد. این روش شامل دو مرحله تعیین حداقل آب مورد نیاز و پساب تولیدی و اصلاح شبکه آب و پساب به منظورتامین مقادیر حداقل تعیین شده بوده که برای هر مرحله روشهای مختلفی توسعه یافته اند. در بهینه سازی ریاضیسنتز شبکه آب با در نظر گرفتن تمام پیچیدگی های آن از جمله تابع هزینه ها، چند آلاینده، محدودیت های فرآیندیو غیره مورد بررسی قرار میگیرد. این پژوهش به منظور کاهش مصرف آب و پساب در یک پالایشگاه ذرت با بکارگیریفناوری پینچ آبی انجام گرفته است. در مرحله اول شبکه آب و فاضلاب این واحد صنعتی به دست آمده و شبکه بهصورت مدل شدت جریان ثابت مورد ارزیابی قرار گرفت به COD عنوان آلاینده محدودکننده در نظر گرفته شده و در مرحله بعد حداقل آب مورد نیاز و پساب تولیدی با استفاده از روش آنالیز آبشاری آب تعیین شد. سپس شبکه آب وپساب این واحد صنعتی به منظور دستیابی به میزان آب و پساب تعیین شده، با بکارگیری روش الگوریتم نزدیکترینهمسایه، اصلاح گردید. پیادهسازی پینچ آبی، میزان مصرف آب را از 1800m(3)/day به 1235m(3)/day و میزان تولیدپساب را از 1674m(3)/day به 1107m(3)/day رسانده است. تفاوت اساسی فناوری پینچ آبی با دیگر رویکردهای رایج کاهش مصرف آب این است که در رویکردهای رایج کاهش مصرف، معمولا از دستاوردهای گذشته، به طور مثال یکشبکه مصرف کننده آب در یک واحد صنعتی مشابه، به عنوان دستورالعمل و معیار استفاده شده و تلاش می شودبراساس آن، طرح هایی برای افزایش بهره وری در مصرف آب ارائه گردد. در حالی که فناوری پینچ آبی، واحد صنعتیرا بر پایه شرایط عملیاتی و ترمودینامیکی آن مورد مطالعه قرار میدهد و به جای صرف زمان جهت طرح های اصلاحیحاشیه ای، بهینه ترین راهکار ممکن با بیشترین بهره وری را ارائه می کند.

Keywords:

سنتز شبکه آب , بازیافت آب , کمینه سازی مصرف آب , مدیریت پایدار مصرف آب , صنایع غذایی

Authors

مصطفی باور

کارشناس ارشد مهندسی شیمی، کرسی یونسکو در بازیافت آب، پردیس دانشکده های فنی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تهران، تهران

محمدحسین صراف زاده

دانشیار، کرسی یونسکو در بازیافت آب، پردیس دانشکدههای فنی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تهران، تهران

هاشم اصغرنژاد

کارشناس ارشد مهندسی شیمی، کرسی یونسکو در بازیافت آب، پردیس دانشکده های فنی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تهران، تهران

پوریا زیرک زاده

کارشناس ارشد مهندسی شیمی، کرسی یونسکو در بازیافت آب، پردیس دانشکده های فنی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تهران، تهران