کوآنزیم Q۱۰

کوآنزیم Q10، یک ویتامین نبوده، حتی یک ماده مغذی ضروری نیز محسوب نمی شود، حال آن که آنتی اکسیدانی می باشد که در کبد انسان از ترکیب 2 آمینواسید تیروزین و فنیل الانین تشکیل می شود. این پروسه نیازمند حضور پیریدوکسین یا ویتامین B6 می باشد.

کوآنزیم Q10 در سلول های افراد سالم تولید می شود و تولید آن در طول سال های جوانی شدیدتر بوده، اما به مرور زمان با افزایش سن کاهش می یابد.

کوآنزیم Q10 یکی از مهم ترین آنتی اکسیدان های درون زاد سلولی است که امروزه مصرف این مکمل در کاهش عوارض بیماری های قلبی، عصبی، نقص ایمنی، فشار خون بالا، دیابت، بیماری های ارثی یا اکتسابی مرتبط با کاهش تولید انرژی همچون اختلالات میتوکندریایی، ایدز و ناباروری در مردان توصیه می شود.

ماهیت آنتی اکسیدانی کوآنزیم Q10 به علت مشارکت آن در نقل و انتقال الکترون هاست. کوآنزیم Q10 مولکولی است که با ورود پیوسته به چرخه اکسیداسیون و احیا شدن و با گرفتن الکترون احیا و با ازدست دادن آن اکسید می شود. کوآنزیم Q10 در حالت احیا، الکترون ها را به سستی در اختیار دارد. به همین دلیل یک یا دو الکترون را از دست می دهد و به راحتی اکسید می شود. ماهیت کوآنزیم Q10 در گرفتن و ازدست دادن سریع الکترون ها، سبب خاصیت آنتی اکسیدانی قوی این ترکیب می شود.

به عنوان یک آنتی اکسیدان همچنین با خنثی سازی رادیکال های آزاد از سلول های بدن محافظت میکند که باعث کاهش استرس اکسیداتیو در بدن میشود. استرس اکسیداتیو میتواند باعث آسیب بافتی ، التهاب و آپوپتوز سلولی یا مرگ سلول شود. بین استرس اکسیداتیو و انواع اختلالات از جمله بیماری آلزایمر و پارکینسون ارتباط وجود دارد.

غذاهای زیر حاوی کوآنزیم Q10 هستند:

گوشت بافت ها : قلب ، جگر و کلیه

گوشت های ماهیچه ای: گوشت گاو و مرغ

ماهی چرب: ماهی قزل آلا، شاه ماهی، ماکرو و ساردین

سبزیجات: اسفناج، گل کلم و کلم بروکلی

آووکادو، تنها میوه ای است که حاوی مقادیر قابل توجهی از Q10 می باشد.

حبوبات: سویا، عدس و بادام زمینی

مغزها و دانه ها: کنجد و پسته

​​​​​​​روغن ها: روغن سویا و کانولا