مقایسه نگرش پدران و مادران دانش آموزان کم شنوا و عادی نسبت به اثربخشی آموزش تلفیقی

تحقیق حاضر به منظور مقایسه نگرش پدران و مادران دانشآموزان کمشنوا و عادی نسبت به اثربخشی آموزش تلفیقی در شهر تهران برروی 240 نفر از پدران دانشآموزان کمشنوا و عادی، مادران دانشآموزان کمشنوا و عادی که به روش نمونهگیری چند مرحلهای انتخاب شده بودند اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش علی مقایسهای نگرش 0 به دست آمد. نتایج که با استفاده از تحلیل واریانسیک راهه به دست آمده بود نشان داد که بین نگرش پدران و مادران / سنج محقق ساخته بود که ضریب آلفای کرونباخ آن 94 دانشآموزان عادی با نگرش پدران و مادران دانشآموزان کمشنوا تفاوت معنادار است اما بین نگرش پدران و مادران دانشآموزان عادی با یکدیگر و بین نگرش پدران و مادران دانشآموزان کمشنوا با یکدیگر نسبت به اثربخشی آموزش تلفیقی تفاوت معناداری وجود ندارد

Keywords:

آموزش تلفیقی , دانشآموز کمشنوا , پدر و مادر دانشآموز کم شنوا , نگرش