الگوی ساختاری پیشران های توسعه بیمه محصولات در سکونتگاه های روستایی (مورد مطالعه: انگورکاران بخش مرکزی شهرستان خلیل آباد)

در این مقاله تلاش شده است تا عوامل موثر در پذیرش بیمه محصولات کشاورزی توسط انگورکاران بخش مرکزی شهرستان خلیل آباد شناسایی و تحلیل مکانیزم عملکردی شود. مقاله حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی است. داده های مورد نیاز به کمک دو روش اسنادی و مطالعات میدانی گردآوری شده است. میزان پایایی پرسشنامه به عنوان ابزار جمع آوری داده به کمک آلفای کرونباخ برابر ۰/۸۶۲ یعنی در سطح قابل قبولی محاسبه شده است. حجم نمونه مورد مطالعه با استفاده از فرمول کوکران ۳۶۵ بهره بردار به دست آمده است. افراد با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و به طور تصادفی در سطح روستاها انتخاب شدهاند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از دو تکنیک تحلیل عاملی و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج نشان داد که پنج عامل در پذیرش بیمه محصولات کشاورزی از سوی انگورکاران مورد مطالعه اثرگذار بوده است. در میان عوامل شناخته شده، مولفه ویژگیهای فردی و سطح برخورداری کشاورز از منابع تولید دارای بیشترین اثرات مستقیم و غیرمستقیم در پذیرش بیمه محصولات کشاورزی بوده است. هم چنین یافته ها حاکی است عوامل و الگوی اکتشاف شده، درصد بالایی از تغییرات واریانس متغیر وابسته یعنی پذیرش بیمه محصولات کشاورزی از سوی انگورکاران بخش مرکزی شهرستان خلیل آباد را به خود اختصاص داده است.

Keywords:

آسیب پذیری , کشاورزی , پذیرش بیمه , انگورکار , خلیل آباد.