الزامات تعیین سایت های موقت مدیریت آوار با رویکرد افزایش تاب آوری شهری و کاهش اثرات زیست محیطی سوانح

سوانح طبیعی به ویژه زمین لرزه موجب خسارت به ساختمان ها و زیرساخت ها و نیز تولید حجم زیادی از آوار می شود به نحوی که ازمدیریت آوار در سوانح بزرگ همواره به عنوان یکی از چالش های مدیران شهری یاد شده است. وجود آوار در بلند مدت، اختلال در فرآ یندترمیم زیرساخت ها و ریکاوری شهر را به دنبال دارد، بدیهی است امکان انتقال حجم زیادی از آوار به خارج از شهر در کوتاه مدت و میانمدت میسر نبوده و یا مستلزم هزینه و زمان فراوان است. کشورهای ژاپن و ایا لات متحده در تدوین برنامه های مدیریت آوار از رویکردسایت های موقت مدیریت آوار به عنوان یک استراتژی و به نوعی راهکار عملیاتی برای جمع آوری، پردازش و بازیافت آوار بهره جسته اند.بدیهی است در این رویکرد، تدوین برنامه دقیق و مکان یابی بهینه سایت های موقت آوار از اهمیت بسزایی برخوردار است. در بررسی هایجامع انجام شده بر اساس دستورالعمل های آژانس مدیریت شرایط اضطراری ایالات متحده، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده،راهنمای مدیریت آوار سازمان ملل متحد، بررسی بیش از ده ها برنامه مدیریت آوار، نحوه مدیریت آوار و درس آموخته های سوانح گذشته،دوازده مولفه به عنوان حداقل الزامات برای یک سایت موقت مدیریت آوار مشخص و در قالب مثال از سوانح گذشته تشریح گردید.همچنین از درس آموخته های گذشته می توان دریافت که تدوین برنامه دقیق و مکان یابی بهینه سایت های موقت آوار اقدامی ضروری استو باید متناسب با نیازهای خاص هر منطقه تدوین و تعیین گردد. یک سایت موقت آوار به عنوان جزئی از برنامه یکپارچه مدیریت آوار و بهنوعی راهکار عملیاتی برنامه تعریف می شود و عملکرد موثر آن موجب بازگشت سریع یک جامعه به وضعیت عادی، افزایش تاب آوری وتوانایی برگشت پذیری جامعه، کاهش اثرات آوار بر روی جامعه و محیط زیست، کاهش هزینه ها و استفاده موثر از منابع و به نوعی متضمنتوسعه پایدار می شود.

Keywords:

مدیریت آوار , مدیریت سوانح طبیعی , سایت موقت مدیریت آوار , تاب آوری , جمع آوری و حذف آوار