رویکردی نوین در پیشبینی خطر سیلاب شهری با استفاده از تلفیق AHP و ANP

هرساله وقوع سیلاب خسارات مالی و جانی زیادی را به ساکنین مناطق سیلخیز جهان وارد میکند. ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست و گریبانگیر این بلای طبیعی که گاها نقش انسان نیز در وقوع آن پررنگ است شده است. در عصر حاضر با پیشرفت تکنولوژی روشهای مختلفی وجود دارند که با بررسی عوامل موثر در وقوع سیلاب و تعیین نقش هر کدام از این عومل احتمال وقوع سیل را بررسی میکنند البته هر کدام ازاین روشها معایب و مزیتی دارند و نمیتوان برای همه مناطق فقط یک روش را توصیه کرد. اما آنچه که بر اهمیت این پژوهش و یا مطالعات دیگر می افزاید، قرارگرفتن مراکز انسانی و شهری در محدوده سیل خیزی است که منجربه شکل گیری سیلاب شهری میشود. دراین پژوهش جهت پهنه بندی نقشه سیلاب ابتدا عومل فیزیوگرافی حوزه آبخیز محاسبه شد وسپس از مدلAHP وANP استفاده شده است از مزیت این مدلها دقت قابل ملاحظه در عین استفاده آسان آنهاست که محبوبت این مدلها را در عرصه های مختلف ازجمله علوم محیطی نشان میدهد. سرانجام با تلفیق اطلاعات حاصل از مدلهای فوق با GIS نقشه پهنه بندی سیلاب با ۵ طبقه :خیلی پرخطر، پرخطر، باخطر متوسط ، کم خطر و خیلی کم خطر تقسیم شده است. نتایج گویای آن است۳۵درصد مساحت منطقه دارای خطر زیاد ۶۰ درصد مساحت منطقه در پهنه خطر متوسط و ۱۵درصد در پهنه کمخطر قرار دارند که میتواند توسط برنامه ریزان و تصمیمگیران محلی برای توسعه و انجام پروژه های عمرانی مدنظر قرار گیرند.

Keywords:

پهنه بندی , سیلاب شهری , شهرصدرا , AHP , ANP