تحلیلی کیفی بر پذیرش اجتماعی انرژی های تجدید پذیر(مطالعه موردی دانشگاه مازندران)

مقاله حاضر، به بررسی عوامل اجتماعی وفرهنگی موثر بر پذیرش انرژی های تجدید پذیر با تأکید بر انرژی خورشیدی پرداخته وبا استفاده از روش کیفی ،میزان آگاهی و نوع نگرش افراد،رسانه ها ومنابع کسب خبر،آموزش و کانال های آگاهی رسانی،آگاهی از آلودگی هوا وپدیده گرم شدن زمین، اعتماد به سیاست های دولت ومسئولین، شروط وپیشنهادهای پذیرش و استفاده از فناوری انرژی های تجدید پذیر را بررسی می کند. این پژوهش براساس مصاحبه های نیمه ساخت یافته با 40دانشجو ،10 کارمند،10 استاد دانشگاه مازندران در فضای دانشگاهی انجام شد. نتایج حاکی از آن است که سطح آگاهی افراد مورد بررسی پایین و نوع نگرش آنها نسبت به پذیرش انرژی تجدید پذیر مثبت است وعلاوه بر این، نتایج تحقیق نشان داده است که عواملی مثل رسانه ها ،آموزش و سیاست گذاری ها و دغدغه های زیست محیطی از عوامل موثر بر پذیرش انرژی های تجدید پذیر می باشد.نتایج تحقیق بیانگر آن است که اجرای طرح های انرژی های تجدید پذیر، نیازمند شناخت موانع اجتماعی و فرهنگی است تا براساس این شناخت، ساز و کارهای اجتماعی برای اجرای موفقیت آمیز طرح های انرژی های تجدید پذیر فراهم شوند

Keywords:

انرژی های نو , انرژی خورشیدی , عوامل اجتماعی و فرهنگی , روش کیفی , دانشگاه مازندران