بررسی کارائی پلیمر طبیعی کیتوزان در بهبود آبگیری لجن فاضلاب شهری

با توجه به افزایش جمعیت و به دنبال آن تولید حجم بالای فاضلاب و لجن حاصل از آن در تصفیهخانهها، لزوم ارائه طرحهای اقتصادی و زیستمحیطی در زمینه مدیریت و تصفیه بهینه لجن و نیز به روز رسانی تجهیزات موجود کاملاً ضروری به نظر میرسد. در این راستا یکی از مشکلات عمده لجن تولیدی در تصفیهخانههای فاضلاب، حجم بالای آن به علت وجود آب در ساختار لجن میباشد 99-95 درصد آن)؛ که این امر مشکلات فراوانی در فرآیند دفع لجن به محیط زیست ایجاد میکند. ) لذا عملیات آبگیری از بخشهای حیاتی مجموعه عملیات مدیریت و تصفیه لجن محسوب شده و هر گونه فرآیندی که منجر به بهینهسازی این عملیات گردد، میتواند نقش قابل توجهی در کیفیت لجن دفعی داشته باشد. در این راستا یکی از زمینههای تحقیقاتی و مطالعاتی موجود در زمینه تصفیه لجن، بررسی راندمان تأثیر منعقد کنندههای شیمیایی و پلیمرهای طبیعی در آبگیری لجن میباشد. از طرفی میتوان اذعان داشت که پلیمرهای طبیعی نسبت به منعقدکنندههای شیمیایی دارای ارجحیت زیست محیطی و اقتصادی میباشند؛ چرا که واکنشهای شیمیایی پلیمرهای طبیعی، محصولات جانبی مضری را در بر نداشته و نیز میتوانند از لحاظ اقتصادی، مقرون به صرفه باشند. هدف از این مقاله بررسی قابلیت استفاده و کارائی کیتوزان به عنوان یک پلیمر طبیعی در آماده سازی و بهبود آبگیری لجن می باشد

Keywords:

آماده سازی , آبگیری , کیتوزان , زمان فیلتراسیون , درصد رطوبت کیک لجن