تحلیل همکاری میان ایران و ترکمنستان در صادرات گاز به اروپا از طریق خط لوله نوباکو: چارچوب نظریه بازی همکارانه

ایران غنی ترین کشور از حیث برخوردار بودن از ذخایر اثبات شده گاز طبیعی است. برای گاز طبیعی، استفاده های متعددی وجود دارد که یکی از آن ها صادرات است. پیش از تحریم ها در سال های اخیر، بحث صادرات گاز طبیعی ایران به کشورهای اروپایی مطرح بود. یکی از پروژه های مهم در همین زمینه، پروژه خط لوله نوباکو بوده است. ساخت خط لوله نوباکو از کشور ترکیه تا کشورهای اروپایی تا یک سال دیگر نهایی می شود. هم چنین، افق روشنی در خصوص بر طرف شدن تحریم ایران وجود دارد. در این شرایط بررسی الحاق ایران به پروژه خط لوله نوباکو، موجب چشم اندازی مثبت از آینده است. کشورهای اروپایی جهت تامین عرضه خط لوله نوباکو، گزینه های مختلفی را مطرح کرده اند که ایران و ترکمنستان از گزینه های اصلی هستند. بررسی نحوه رقابت و هم کاری میان این دو کشور با توجه به شرایط ذخایر و تولید گاز و هم چنین قدرت چانه زنی آن ها در خصوص این پروژه، هدف این مقاله است. تا کنون هیچ مطالعه ای و جود ندارد که به طور خاص در زمینه خط لوله نوباکو از طریق روی کرد نظریه بازی های هم کارانه انجام شده باشد. در حالی که رفتار ایران و ترکمنستان به عنوان تامین کنندگان گاز این پروژه، استراتژیک بوده و با روی کرد نظریه بازی ها کاملا هم خوانی دارد. در مقاله پیش رو با روی کرد نظریه بازی هم کارانه با توجه به دو روش ارزش هسته و ارزش شپلی امکان تشکیل ایتلاف نهایی و ایتلاف های دیگر و هم چنین قدرت چانه زنی این کشورها بررسی می شود. نتایج این تحقیق، نشان می دهد قدرت چانه زنی ایران از ترکمنستان بیشتر بوده و به دلیل شرایط استراتژیک و توان تولید دو کشور، امکان هم کاری میان این دو کشور وجود دارد و ایران به دلیل بیشتر بودن قدرت چانه زنی، نقش مهم و فعالی را در تشکیل این هم کاری می تواند ایفا کند.

Keywords:

صادرات گاز , نظریه بازی هم کارانه , ارزش هسته شپلی , خط لوله نوباکو , ایران ترکمنستان