برآورد ارزش خدمات غیر مصرفی زمین های کشاورزی برای ساکنان مناطق شهری با استفاده از تکنیک آزمون انتخاب بررسی موردی: استان مازندران

بیتوجهی به برخی اهداف ها مانند ارزشهای زیست محیطی و اجتماعی کاربریهای مختلف زمین و نقصان در کمی کردن ارزشهای غیرمصرفی و زیست محیطی زمین که بتواند قابل مقایسه با ارزش تولیدی و تجاری آن شود، منجر به تصمیم گیری های نادرستی در تبدیل اراضی کشاورزی به شهری یا صنعتی شده است که برگشت ناپذیر هستند. در استان مازندران نیز با وجود اراضی کشاورزی بسیار حاصلخیز و طبیعت منحصر به فرد آن، توسعه گردشگری به شکل نابسامان موجب افزایش تقاضا برای مسکن دوم یا ویال و تغییر کاربری گسترده زمینهای کشاورزی شده است که اثرگذاری های زیانبار اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی فراوانی را برای منطقه در بر دارد در این بررسی به برآورد ارزش خدمات غیرمصرفی زمینهای کشاورزی این استان از منظر ساکنان مناطق شهری پرداخته شد که این ارزش با تبدیل این زمینها به ساختمان به کلی از بین میرود و یکی از زیانهای این پدیده مهم میباشد. بر اساس نتایج این تحقیق متوسط تمایل به پرداخت ساکنان این مناطق برای حفظ هر هکتار زمین کشاورزی بسته به نوع زمین از 6/11 میلیون ریال برای زمین دیم تا 162/559 میلیون ریال برای باغ متغیر میباشد و میانگین تمایل به پرداخت برای حفظ هر هکتار شالیزار در این منطقه، 553/511میلیون ریال در سال میباشد. این ارقام گویای ارزش بالای منافع غیربازاری زمینهای کشاورزی برای ساکنان مناطق شهری این منطقه میباشد که متاسفانه در تحلیلهای فایده-هزینه پروژه های ملی نادیده گرفته میشود.

Keywords:

آزمون انتخاب , تمایل به پرداخت , تغییر کاربری , زمینهای کشاورزی , خدمات غیرمصرفی