بررسى اثر دما و سرعت جابه جایى هوا بر سینتیک خشک کردن و راندمان استخراج اسانس پونه
Publish Year: 1396
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 403
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JIFT-5-1_006
Index date: 11 November 2018
بررسى اثر دما و سرعت جابه جایى هوا بر سینتیک خشک کردن و راندمان استخراج اسانس پونه abstract
فرایند خشک کردن براى حفظ کمیت و کیفیت اسانس به دست آمده از گیاه، نقش مهمى در فراورى گیاهان دارویى دارد. مدل سازى از جنبه هاى مهم این فناورى با هدف انتخاب مناسب ترین روش خشک کردن است. بنابراین در این تحقیق، سینتیک، خشک کردن لایه نازک گیاه دارویى پونه در یک خشک کن هیبریدى خورشیدى مدل سازى شد. آزمایش ها درچهار دماى 40، 50، 60 و 70 درجه سانتی گراد و سه سرعت هوای 1، 1/5 و 2 متر بر ثانیه در قالب طرح کاملا تصادفى و به صورت فاکتوریل در 3 تکرار انجام شد. 8 مدل ریاضی خشک کردن بر داده های آزمایشگاهی برازش و بر اساس سه شاخص آماری مربع کای (χ2)، ریشه متوسط مربع خطای داده ها (RMSE) و ضریب تعیین (R2)، با هم مقایسه شدند. هم چنین تاثیر سرعت جابه جایى هوا بر مدت زمان خشک کردن در دماهاى پایین بیش تر بود. باتوجه به نتایج آنالیز واریانس اثر اصلى عوامل دماى هواى خشک کردن و سرعت هواى خشک کردن در سطح احتمال 1 درصد معنى دار شده ولى اثر متقابل دما و سرعت جابه جایى هوا معنى دار نشده است و بیش ترین میزان اسانس استحصالى مربوط به دماى 40 درجه سانتى گراد و سرعت جابه جایى هوا 1/5 متر بر ثانیه با مقدار تقریبى 0/54 میلى لیتر بر اساس حجمى به دست آمد و با افزایش دما از 40 درجه سانتى گراد به 70 درجه سانتى گراد میزان اسانس استحصالى به طور معنى دارى کاهش یافت.
بررسى اثر دما و سرعت جابه جایى هوا بر سینتیک خشک کردن و راندمان استخراج اسانس پونه Keywords:
بررسى اثر دما و سرعت جابه جایى هوا بر سینتیک خشک کردن و راندمان استخراج اسانس پونه authors
حامد کرمی
دانشجوی دکتری، مهندسی مکانیک بیوسیستم، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
منصور راسخ
دانشیار، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
یوسف درویشی
دانشجوی دکتری، مهندسی مکانیک بیوسیستم، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران