بررسی اثرات شهرنشینی بر مخاطرات رودخانه ای و سیلاب های شهری (مطالعه موردی، استان مازندران، شهر بهشهر)

رشد روزافزون شهرنشینی در دهه های اخیر و تغییرات زیادی را بر روی رودخانه های مناطق شهری ایجاد نموده است. دراین مقاله اثرات مستقیم شهرنشینی بر رودخانه های شهر بهشهر مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا تغییرات فیزیکی شهربهشهر با استفاده از عکسهای هوایی و تصاویر گوگل ارث مورد بررسی قرار گرفت. سپس این رودخانه ها در محدودهشهری به هفت بازه تقسیم بندی شده و با استفاده از برداشت های میدانی و نقشه برداری زمینی، ابعاد کانال در چند مقطععرضی اندازه گیری شد. سایر اطلاعات مورد نیاز هر بازه شامل اندازه رسوبات، پوشش گیاهی حاشیه رود و سازه هایانسانی موجود هم در مطالعات میدانی ثبت شدند. بر اساس بازه های رودخانه ای در شهر بهشهر به سه گروه تعدیل شده -قابل بازیابی، کانال مهندسی و تقریبا طبیعی تقسیم بندی شدند که 75 درصد بازه ها به صورت کانال مهندسی بوده اند.محاسبه ابعاد و ظرفیت کانال برای انتقال جریان سیل نشان میدهد که برخی از مقاطع به علت دخالت انسانی و کاهشابعاد کانال کارایی مناسب برای تخلیه جریان را نداشته و از طرف دیگر وجود برخی از سازه ها مانند پل های نامناسب مانعیبرای انتقال واریزه های چوبی بزرگ (تنه ها و شاخه های درختان) شده و انحراف و بازگشت جریان سیل موجب ایجادخسارت به مناطق شهری شده است.

Keywords:

سیلاب , مخاطرات رودخانه ای , بهشهر , مازندران