تاثیرگذاری مصالح بومی بر حس مکان دانش آموزان ابتدایی دخترانه (بررسی نمونه موردی مدارس بهشهر)

با بررسی پژوهش ها انجام شده در زمینه حس تعلق به مکان در کودکان، میان حس مکان کودک و مکانی که در آن رشد می یابد ، می توان ارتباط معناداری یافت. در این تحقیق با انجام مطالعات کتابخانه ای در زمینه حس تعلق به مکان کودکان و ارتباط آن با عناصر معماری(رنگ، بافت و جنس مصالح)، تاثیر فضای کلاس مدارس در ایجاد حس تعلق کودکان مورد بررسی قرار گرفته است.در این راستا بر نقش عامل کالبدی به عنوان بستری فیزیکی برای ارتباط و تجربه مستقیم تاکید شده و به تبیین میزان تاثیرگذاری عناصر معماری در ایجاد چنین فضاهایی پرداخته شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد، نقش جنبه های کیفی همچون رنگ، بافت و جنس مصالح بر ایجاد حس مکان در محیط های آموزشی موثر است. حال آنکه با بررسی نمونه های موردی تاثیر دو عنصر بافت و جنس مصالح نسبت به رنگ مصالح در کلاس کمتر دیده شده ولی باید در نظر داشت که عناصر مستتری در کار هستند و تاثیر دارند ولی در نقاشی کودکان کم رنگتر دیده شده اند.

Keywords:

حس مکان , مدرسه ابتدایی , فاکتورهای فیزیکی , مصالح بومی