بهینه سازی عمق جریان و فاصله شمعها از پایه پل برای رسیدن به کمترین عمق آب شستگی با شبکه عصبی

در این مقاله با استفاده از شبکه عصبی تلاش شده است تا فاصله شمعها از پای هپل و عمق جریان و همچنین تعداد شمعهای ب هکار گرفته شده در جلوی پایههای پل که برای جلوگیری از آثار مخرب آ بشستگی از آ نها استفاده میشود، به منظور رسیدن به کمترین میزان عمق آ بشستگی بهینه شود. قبل از ساخت هر سازه هیدرولیکی مدلی از آن در فلومهای آزمایشگاهی ساخته و میزان آ بشستگی در آن بررسی میشود که انجام آزمایش در آن هزینهبر و وقتگیر است و از این رو نمیتوان همه شرایط و آرایشها را در آزمایشها در نظر گرفت اما استفاده از شبکه عصبی ضمن اینکه اجازه میدهد همه شرایط مورد بررسی قرار گیرد سبب کاهش هزینه، وقت و نیروی انسانی میشود. در اینجا از آلگوریتم لونبرگ- مارکارد پس از انتشار برای آموزش شبکه استفاده شده است. نتایج ب هدست آمده از شبکه عصبی به نتایج واقعی نزدیک است. با استفاده از شبکه عصبی حداکثر 5 تا 7 سانت یمتری برای عمق جریان و برای هر عمق در فاصله 5 تا 15 سانت یمتر و در 4 آرایش 2 / عمق آ بشستگی در بازه 5 و 3 و 4 و 5 شمعی محاسبه شده است و نتایج ب هدست آمده حکایت از آن دارد که کمترین عمق آ بشستگی در شرایطی حاصل خواهد شد که در عمق جریان 7 سانت یمتری از آرایش 5 شمعی و در فاصله 9 سانت یمتری از پای هپل شمعها قرار داده شوند. با محاسبه حجم آ بشستگی در فلوم آزمایشگاهی و جم عآوری دادههای مربوط به آن میتوان می توان شبکه عصبی مشابهی راآموزش داد و نتایج ب هدست آمده از این مقاله را بهبود بخشید.

Keywords:

بشستگی , پای هپل , شمع , مدل آزمایشگاهی , شبکه عصبی