بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری با تاکید بر مدیریت شهری با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردی: منطقه 19 تهران)

بسیاری از شهرهای کشور ما با پدیده ی فرسایش بافت شهری مواجه اند. عوارض فرسایش به صورت نیمه متروک و متروک شدن بناها، مسکن های نامناسب و نابهنجار و نزول کیفیت های اقتصادی- اجتماعی پدیدار می شود. وسعت بالای بافت های فرسوده با معضلات فراوان و نبود استراتژی های روشن در خصوص برنامه ریزی و مدیریت طرح و اجرا در نوسازی این گونه بافت ها، سبب شده است تا زمینه های تحقق قوانین و مصوبات (هرچند اندک) موجود نیز فراهم نشود و بافت های فرسوده شهری با روندی افزایشی به یکی از مهمترین چالش های شهرها تبدیل شوند. به هر صورت در پی تحول در شیوه ی زندگی و سکونتگاه های کنونی، به خصوص در پی تغییر نیاز به خدمات گوناگون و نیازهای حاصل از تحولات در طی زمان بافت های کهن و قدیمی شهری به دلیل وفق نیافتن با شرایط جدید دچار چنین روندی می شوند.بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده مهمترین راهکار برای بازگرداندن فعالیت و زندگی به این بافت های می باشد. در این میان مدیریت شهری نقشی غیرقابل انکار در جهت تسهیل زمینه ها یا ممانعت از فرآیند بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده (در این تحقیق منطقه 19 تهران) خواهد داشت و یکی از عواملی که می تواند بر فرآیند بهسازی و نوسازی در این بافت ها تاثیر بگذارد مدیریت شهری می باشد. در همین راستا این پژوهش به بررسی وضعیت بهسازی و نوسازی بافت فرسوده در منطقه 19 تهران با تاکید بر نقش مدیریت شهری با استفاده از مدل SWOT پرداخته است. جامعه نمونه تحقیق نیز 30 نفر از کارشناسان مسایل شهری در منطقه بوده اند. نتایج تحقیق نشان داده است موقعیت بهسازی و نوسازی بافت فرسوده منطقه به لحاظ نقش مدیریت شهری در بهترین موقعیت ممکن یعنی موقعیت تهاجمی قرار دارد. در انتها نیز با توجه به یافته های پژوهش، راهکارهایی ارایه گردید.

Keywords:

بافت فرسوده , بهسازی و نوسازی , SWOT , منطقه 19 تهران