رشد بخش کشاورزی و میل نهایی به تجارت محصولات منتخب کشاورزی

رشد اقتصادی و ارتباط آن با تجارت خارجی یکی از موضوعهای مهم در انتخاب سیاستهای تجاری است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی ارتباط بین رشد بخش کشاورزی و توسعه تجارت محصولات منتخب کشاورزی است. برای دستیابی به این هدف، نوع اثرگذاری تولیدی و مصرفی رشد بر تجارت با محاسبات مقادیر میل نهایی و میل متوسط به تولید، مصرف و تجارت محصولات تعیین میشود. در این راستا ممکن است برآیند اثرگذاری تولیدی و مصرفی رشد روی تجارت خارجی، موافق با تجارت، مخالف با تجارت، خنثی، کاملا موافق و یا کاملا مخالف با تجارت باشد. نتایج این بررسی بر پایه تحلیل میل نهایی به تجارت محصولات نشان داد که سیاستهای دولت در بخش تجارت خارجی یک ثبات نسبی نداشته است. بنابر نتایج، در برنامه اول توسعه سیاستهای دولت در راستای توسعه صادرات محصولات پسته، خرما و واردات برنج و حمایت بیشتر از تولید داخلی شکر و مدیریت واردات آن بوده است. در برنامه های دوم و سوم برآیند اثرگذاری مصرفی و تولیدی رشد منجر به توسعه نیافتن تجارت همه محصولات به جز شکر در برنامه دوم و پسته و برنج در برنامه سوم شد. در برنامه های چهارم و پنجم، اثرگذاری خالص تولیدی و مصرفی رشد روی توسعه تجارت همه محصولات به ترتیب موافق و به جز محصول خرما مخالف با تجارت بوده است.

Keywords:

رشد بخش کشاورزی , میل نهایی به تجارت , صادرات , واردات , توسعه تجارت