راهبردهای تاب آوری محله های شهری مبتنی بر مدل های کیفی، نمونه موردی: محله جعفری شهر

بافت فرسوده به ویژه بافت فرسوده مرکز شهرها یکی از آسیب پذیرترین بخش ها در سوانح طبیعی از جملهزلزله می باشد. ساختمان های واقع در این بافت ها به علت قدمت زیاد از مقاومت کافی برخوردار نبوده و درصورت وقوع زلزله ممکن لست فروریخته و تلفات جانی و مالی در پی داشته باشند. هدف اصلی نوشتار حاضر،بررسی آسیب پذیری بافت فرسوده محله جعفری در شهر بروجرد در برابر زلزله و بررسی راکارهای تاب آوریدر این محله می باشد. ماهیت این پژوهش نظری کاربردی بوده که روش مطالعه آن توصیفی- تحلیلی میباشد. داده های مورد نیاز به صورت کتابخانه ای و بازدید میدانی گردآوری شده است. در این پژوهش از روشSWOT ارایه راهکارهای عملی تاب آوری استفاده شده است. نتایج بررسی نمایانگر آسیب پذیری شدید ابنیهدر صورت وقوع زلزله می باشد. قدمت بالای اکثر ساختمان ها با کیفیت پایین و مصالح نامرغوب، تراکمجمعیتی بالا و حاکمیت بافت ارگانیک و کوچه های تنگ و باریک سبب بالا رفتن تخریب و در نتیجه واردشدن تلفات سنگین جانی و مالی خواهد شد.

Keywords:

زلزله , بافت فرسوده , تاب آوری , شهر بروجرد