مدیریت بهینه آب کشاورزی، گامی بلند بسوی مدیریت بحران کم آبی
Publish place: The Second National Conference on Medicinal Plants, Traditional Medicine and Organic Agriculture
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,540
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HBHEAITH02_086
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1394
Abstract:
دستیابی به مدیریت مؤثر و پایدار آب کشاورزی بخصوص شبکه های آبیاری، یکی از چالش های جهانی در چند دهه اخیر بوده است. بخش کشاورزی در اقتصاد ایران نقشی حیاتی را بر عهده دارد. از طرفی اب به عنوان محدودترین عامل تولید در این بخش تأثیر بسزایی دارد. همچنین دیگر شرایط خاص اقلیمی کشور ایران که خشکی و پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارندگی، واقعیت گریزناپذیر آن است، هر گونه تولید مواد غذایی و کشاورزی پایدار را منوط به استفاده صحیح و منطقی از منابع آب محدود کشور نموده است. با توجه به نقش آب در کشاورزی می توان دریافت که بهترین گزینه برای دوام و پایداری فعالیت های کشاورزی در آینده مدیریت صحیح منابع ابی است. در مرکز بحران آب، مقدار آب عظیمی قرار دارد که توسط آبیاری زمین های کشاورزی در سراسر دنیا از دست می رود و تلف می شود. در این زمینه شناخت شاخص های مؤثر در مدیریت منابع در مناطق مختلف می تواند در برنامه ریزی های توسعه ای آن مناطق مفید واقع شود. هدف اصلی پژوهش حاضر شناساندن مدیریت بهینه آب به عنوان راهی برای مبارزه با بحران کم آبی می باشد. همچنین این پژوهش به شناسایی و تحلیل عوامل تأثیرگذار بر مدیریت بهینه منابع آب کشاورزی می پردازد. روش تحقیق حاضر از نظر جمع آوری اطلاعات و قابلیت تعمیم از نوع پژوهش های توصیفی- تحلیلی می باشد. با توجه به نوع پژوهش، این مطالعه به روش مروری توصیفی بر روی تحقیقات انجام شده در مورد مدیریت اب کشاورزی تهیه شده است. درگردآوری داده ها و اطلاعات از روش کتابخانه ای و اسنادی نیز استفاده شده و برای تحلیل و استنتاج نهایی داده های گردآوری شده (مقالات، کتب و ...) مرتبط با موضوع تحقیق، مورد شناسایی، بررسی و تحلیل قرار گرفته اند. طبق نتایج تحلیل شده پیشنهاد می گردد که در شهرستانهایی که دارای مزیت نسبی در تولید محصولات کشاورزی (زراعت و باغداری) و عدم محدودیت نهاده و آب هستند، ضروریست طرح های توسعه کشاورزی با اولویت محصولات دارای مزیت نسبی اجرا شده و در مناطقی که افزایش توسعه سطح زیرکشت با مشکل مواجه است، طرح های توسعه کشاورزی می بایست به سمت حفظ و استفاده بهینه از منابع اب باشند. همچنین بررسی نتایج ارزیابی انتقال مدیریت آبیاری نشان می دهد که حضور فعال کشاورزان در مدیریت شبکه ها برای بهبود مدیریت ابیاری ضرورتی انکارناپذیر است.
Keywords:
Authors
میلاد کیانی
دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه کشاورزی دانشگاه تهران
مهرداد کیانی
مدرس گروه جغرافیا دانشگاه پیام نور شهرستان نهاوند
علی اسدی
دانشیار دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :