برنامه ریزی پخش برنامه ها در ایستگاه های رادیویی و تلویزیونی خصوصی
ایستگاه های رادیویی و تلویزیونی خصوصی هر سال ، هزاران ساعت برنامه را روی آنتن می فرستند. هر کدام از این برنامه ها را ممکن است خود ایستگاه تولید یا از منبع دیگری تهیه کرده باشد. اهداف این برنامه ها ممکن است سرگرم کننده، آگاهی دهنده یا آموزشی باشد. بودجه تولید این برنامه ها را ممکن است خود ایستگاه پخش خصوصی تامین کند یا حامی مالی ( اسپانسر ) داشته باشد و احتمالا هزاران مخاطب را توسط برنامه های تولیدی خود جذب نماید.
برنامه ریزی پخش در ایستگاههای رادیو و تلویزیونی خصوصی را چهار عامل تعیین میکند:
*-مخاطبان : هر ایستگاه به دنبال جذب مخاطب برای برنامه های تولیدی خود است. شنوندگان و بینندگان رادیو تلویزیون ، انواع برنامه های تجاری و غیر تجاری و آگاهی دهنده و انواع اطلاعیه های تبلیغاتی را دریافت می کنند ، ولی هدف اصلی آنها ، دریافت پیام و مفاهیم بصورت شنیدن و یا تماشای برنامه هایی است که محتوای آنها را در زمان های معینی دریافت می نمایند.
*- مدیریت پخش و تولید : در وهله اول مسئول ادامه کار سود آور ایستگاه برای سرمایه گذاران آن است. هر قدر تعداد مخاطبان برنامه بیشتر باشد، احتمال سود آوری ایستکاه نیز بیشتر خواهد شد. مطابق این روند ، مدیریت پخش ، برنامه هایی را انتخاب و یا بدست تولید سپرده و در چارت برنامه پخش خود قرار می دهند که تا جایی که ممکن است تعداد بیشتری از مخاطبان هدف و بالقوه را جذب کنند.
*-آگهی دهندگان : علاقه وافر و اصلی آنها در استفاده از یک ایستگاه رادیویی و تلویزیونی برای تبلیغ تولیدات یا خدمات خود با این هدف خواهد بود که تا جایی که ممکن است تعداد بیشتری شنونده و بیننده از محتوای پیام های تبلیغاتی آنها آگاه شود. برنامه هایی که میتوانند مخاطبان بالقوه را جذب کنند ، بخت بالایی برای جذب تقاضای پخش آگهی دارند .
*-ناظران یا نماینده دولت یا موسسه : هدف نهایی این دسته نظران آن است که هر ایستگاه ، از نظر فنی و مقررات ایمنی در محدوده ای که متضمن تامین منافع عمومی است ، فعالیت نماید. از هنگام تصویب مقررات فعالیت ایستگاه های رادیو در سال 1927 ، تدابیری در نظر گرفته شده که هدف نهایی آن تشویق و یا اجبار ایستگاه های رادیو و تلویزیون خصوصی به اعمال برخی روش های برنامه ریزی است که بتوانند هدف غایی ( تامین منافع عمومی ) را محقق سازند.